Van jongs af aan was ik sterk geïnteresseerd in alles wat met de natuur te maken heeft en in het boerenbestaan. Ik heb mijn hele werkzame leven in de landbouw, op het platteland en tbv de natuur gewerkt. Boerengroep, Werkgroep Beter Zuivelbeleid, 1ste wilde boerinnengroep, Bond van Plattelandsvrouwen (opbouw agrarisch vrouwenwerk) Volkshogeschool Bergen kadercursussen voor boer(inn)en en bestuurders, Ministerie van Landbouw, Natuur en Visserij, in bestuur Agrarische natuurvereniging Water, Land en Dijken.
Daarnaast had ik een drang om zelf te creëren. Daartoe ben ik cursussen gaan doen: plantaardige vormgeving, Landart. Dat laatste heb ik ook met groepen boer(inn)en kunnen uitvoeren.
Later heb ik de opleiding Tuintherapie Kraaybeekerhof gevolgd vanuit de overtuiging dat natuur helend kan werken. Ik heb me daarbij vooral gericht op demente ouderen, ingegeven door de dementie die zich bij mijn moeder ontwikkelde. Na een jaar heb ik de opleiding gestopt om veel tijd met mijn moeder te kunnen werken in onze tuin, wat haar, en daarmee ook mij, tot haar 97ste erg goed deed. Daarna heb ik intensief gewerkt met een dementerende vrouw in een verzorgingstehuis die haar hele leven fanatiek tuinierster was geweest; ze knapte er enorm van op, wat mij ook weer heel gelukkig maakte.
Naast natuur voel ik mij altijd al aangetrokken tot textiel. In de laatste vijfentwintig jaar kon ik dit steeds meer tot uitdrukking brengen in textielkunst. Ik ben opgegroeid met vrouwelijke familieleden die heel goed en met veel plezier konden naaien, maar zij verwachtten “meer” van mij dan hierin verder te gaan. Een universitaire studie was het hoogst denkbare goed.
Toen mijn moeder op latere leeftijd verrassend mooie wandkleden ging maken en zij zich op haar 92ste nog wist te bekwamen in het machinaal maken van mooie miniatuurtjes werd het vuur in mij opnieuw aangewakkerd. Door foto’s van haar te fotoshoppen kon ik met de automatische borduurmogelijkheden van haar machine portretten borduren op kledingstukken en ander textiel. Daarna ben ik ruimtelijker gaan werken, o.a. met gebruik van oplosbare vlieseline; tot mijn verrassing ontstonden daarmee prachtige organische, kwetsbare vormen. Het combineren van natuur en textiel bracht ik verder met hulp van cursussen bij Ella Koopmans , Hannah Streefkerk en vooral Sien Ulder .
In die periode startte ik ook samen met mijn man Jan de verbouwing van een kleuterschooltje tot een duurzame woning. Door het vlechten van betonijzer en door alle roestige spijkers en platen ben ik gaan experimenteren met de combinatie van roest en textiel. Later werkte ik door alle overige materialen die ik in de verbouwing tegenkwam, met mixed media.
Inmiddels combineer ik duurzaam (ver)bouwen, recycling, diverse textiele werkvormen, fotografie, fotoshop en mixed media op verschillende, vaak intuïtieve wijzen. Fysiek laad ik me op via Yoga en dansexpressie.
Sinds mijn dochter zeven jaar geleden in Afrika (Kisumu, in Kenia, vlak bij het Victoria meer) is gaan wonen en daar inmiddels een gezin met vier prachtige kinderen heeft, ben ik daar samen met Jan regelmatig. Ik struin er rond en vind er zaden, palmbladeren, stukken hout, half vergane lapjes etc. Fellere kleuren zijn daar mooier dan hier. En ik ben geraakt door de hardheid van het bestaan, wat wordt versterkt doordat de klimaatverandering daar nu al heftiger consequenties heeft dan hier. We zijn daar betrokken geraakt bij permacultuur projecten met hoopgevende resultaten: uitgeputte grond verandert binnen een paar jaar in weelderige tuinen met veel groente en fruit. Daarnaast hebben we een al heel oude, maar voor Kisumu nieuwe duurzame bouwmethode: Rammed Earth geïntroduceerd.
Sinds kort heb besloten meer thematisch te gaan werken met thema’s als aantasting van de natuur, klimaatverandering, verlies aan biodiversiteit, roofbouw van de bodem en onze afstandelijke houding tot de natuur. Door thematisch te werken kan ik meer diepgang bereiken. Tegelijkertijd is de uitdaging even intuïtief en persoonlijk te kunnen blijven in mijn werk.