Waarom maak ik natuurkunst en waarom noem ik het onderwereldse natuurkunst?
Ik maak onderwereldse natuurkunst, omdat het moet. Natuurkunst is langzamerhand ontstaan uit mijn grote liefde voor de natuur. Ik heb geen biologie gestudeerd, omdat die studie me niet echt zou helpen de natuur te begrijpen. Wel bestaat al heel lang het gevoel, een meer innerlijk weten, dat het met het milieu en natuur en de aarde slecht gaat. Heb daarom wel mijn werkzame leven tbv. de landbouw, het platteland en landschap gewerkt. Mijn fascinatie voor de natuur is gelukkig gebleven.
Nu ik met pensioen ben, hoef ik beroepsmatig niet meer uit te leggen dat het ingeslagen vooruitgangspad niet het juiste is. Velen anderen kunnen dat veel beter. Het past nu veel meer bij me om (ver)beeldend met de natuur bezig te zijn. Soms letterlijk. Vaker via agendering, eigen gedragsverandering en waar mogelijk via visuele ondersteuning van alle belangrijke natuur en duurzaamheidsthema’s.
Mijn soort natuurkunst typeer ik het best door het woord onderwereld er aan toe te voegen. Onderwereld in de betekenis van vergankelijkheid, kwetsbaarheid, verval, slijtage, dood en leven, sjamanisme, astrologie, mythes, natuurreligies. Dat kleurt mijn leven en dus ook mijn natuurkunst. Onderwereld leeft voor mij al heel lang als schaduwkanten. Meer aandacht voor de binnenkant, het proces, ouderdom, onder ogen zien wat schuurt, lijden als onderdeel van het leven zien. Dat zal wel een reactie zijn op de algemeen eenzijdige, positieve benadering van boven, vooruit, hoog, jong, nieuw, glad, glamour. De auteur Mac Farlane vertelt er in het boek Benedenwereld heel inspirerend over. Veel indrukwekkender dan ik het kan zeggen.
Zie verder bij Waartoe
